Αξέχαστες θα μείνουν για πάντα οι στιγμές που προσέφερε στη Βαλκανική Αμφικτυονία η Χιλή, η χώρα που αγαπήσαμε και μας αγάπησε, μας συγκίνησε και «συγκινήσαμε», ανταποδίδοντας εξίσου δυνατά συναισθήματα ενθουσιασμού, χαράς και ελπίδας για ουσιαστική συνένωση των απανταχού Ελλήνων, Χιλιανών και Φίλων του Ελληνισμού ακόμη και στα πιο μακρινά μέρη της γης.
Κινητήρια αφορμή ο καταστροφικός σεισμός και τσουνάμι που έπληξε τη Χιλή το Φεβρουάριο του 2010 και υπόσχεσή μας στις εκκλήσεις για ανθρωπιστική βοήθεια και ενίσχυση του πολιτιστικού ηθικού, η δράση μας τον Αύγουστο του 2010 στην πρωτεύουσα του Σαντιάγο της Χιλής, μέσα από ένα πλήθος ποικίλων δράσεων που έλαβαν χώρα μεταξύ 18- 24 Αυγούστου 2010.
Συγκεκριμένα, η Βαλκανική Αμφικτυονία σε συνεργασία με τη Mητροπολιτική Ελληνική Κοινότητα του Σαντιάγο, με Πρόεδρο αυτής τον κ. Μάριο Μανκούσο, Μηχανικό Βιομηχανιών, και τη συμμετοχή των Ελληνικών Κοινοτήτων από τις επαρχίες Κοκίμπο και Σερένα της Χιλής και το Ίδρυμα Μουστάκη, καθώς και με το Ελληνοχιλιανό Ινστιτούτο του Σαντιάγο, με Πρόεδρο αυτού τον κ. Όσκαρ Κάλφα Τέλλες, Δικηγόρο, διοργάνωσαν και πραγματοποίησαν στις 22 Αυγούστου 2010 παρουσία τοπικών, διοικητικών, θρησκευτικών και διπλωματικών Αρχών, την αποστολή αδελφοποίησης και συνεργασίας, αφιερωμένη στην Επέτειο των 2.500 χρόνων της Μάχης του Μαραθώνα, με θέμα διάλεξης που δόθηκε από την πρόεδρο της Βαλκανικής Αμφικτυονίας και Δικηγόρο Αθηνών, Δρα. Ελένη Μαντρατζή, «Η σημασία της Μάχης του Μαραθώνα και η αξία του εθελοντισμού στη σημερινή εποχή». Την εκδήλωση πλαισίωσαν παρέλαση, έπαρση σημαιών και ψαλμοί των εθνικών ύμνων της Χιλής και της Ελλάδος, παράσταση παραδοσιακών χιλιανών, ισπανικών και ελληνικών χορών από τον Πόντο, την Ικαρία, τη Θράκη και τη Μακεδονία, για την οποία είχε προηγηθεί στην έδρα της Ελληνικής Κοινότητας στο Σαντιάγο ειδική προετοιμασία των συμμετεχόντων στα πλαίσια διήμερου σεμιναρίου ελληνικών παραδοσιακών χορών από την κ. Ελένη Μαντρατζή, απόδοση τραγουδιών όπερας από τους Φιλέλληνες κ. Λεοπόλδο Μοντεσίνο Χέρες, Καθηγητή Πανεπιστημίου και κ. Κάρλος Ενρίκε Μολίνα Βιγιέγας, υπογραφή και παράδοση διπλωμάτων αδελφοποίησης και συνεργασίας, τιμής και αναγνώρισης υπηρεσιών «πρεσβευτή ειρήνης».
Ψυχή της διοργάνωσης από χιλιανής πλευράς η δυναμική και ελληνικής καταγωγής κ. Ανχέλυ Χαραμίς Καπόνα, μέλος της Ελληνικής Κοινότητας του Σαντιάγο και διαφημίστρια, που επί μήνες συντόνιζε κάθε θέμα της διοργάνωσης με τη Βαλκανική Αμφικτυονία, καθώς και οι κ. Μάριο Μανκούσο, κ. Δαβίδ Μέρα Μαρίν, κ. Όσκαρ Κάλφα Τέλες, κ. Άνχελα Καλέργη Καρύδη και κ. Σεσίλια Μαστσούλας που στάθηκαν πραγματικοί «αμφιτρύονες» στην υποδοχή της Βαλκανικής Αμφικτυονίας στη Χιλή.
Μεγάλοι υποστηρικτές και χορηγοί των ως άνω αποστολών της Βαλκανικής Αμφικτυονίας ήταν το Υπουργείο Εσωτερικών της Χιλής, η Πρεσβεία της Χιλής στην Ελλάδα και της Ελλάδος στη Χιλή, η Αεροπορική Εταιρεία KLM και η υπεύθυνη κ. Πέγκυ Γιαννούλη, για την προσφορά υπερβάρου μεταφοράς, ο Δήμος Αγίων Αναργύρων και η Κοινωνική Υπηρεσία αυτού, διά της κ. Οικονομοπούλου, Ψυχολόγου, για την προσφορά ιατροφαρμακευτικού υλικού, ο Εκδοτικός Οίκος «POLARIS» και ο κ. Καπόπουλος, καθώς και ο Εκδοτικός Οίκος «Λιβάνης» για την προσφορά βιβλίων, το Πανεπιστήμιο της Κρήτης για την προσφορά εκπαιδευτικού υλικού για Έλληνες Ομογενείς, το Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης της Ελλάδος και η κ. Κωνσταντέλλου, για την προσφορά υλικού προβολής της Ελλάδος, η κ. Ζωή Σουρλίγκα, Διακοσμήτρια, για την προσφορά γραφικής- εκπαιδευτικής ύλης, οι κ. Καραφέρια Μαρία Ηλιασία και κ. Ιωάννης Αυγερίου για την προσφορά μουσικού υλικού, ο κ. Γεώργιος Μαντρατζής, Δικηγόρος Αθηνών, για την προσφορά οπτικοακουστικού υλικού πολιτιστικού, εκπαιδευτικού και εκκλησιαστικού περιεχομένου, ο κ. Αθανάσιος Μπούνας, Μηχανικός Αεροσκαφών για την προσφορά οπτικοακουστικού υλικού εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας για αλλοδαπούς και ελληνικής μουσικής, ο κ. Γεώργιος Σπανάκης για την προσφορά εκπαιδευτικού και μουσικού υλικού και ο κ. Γεώργιος Χατζηθεοδωρίδης για την προσφορά παιγχνιδιών.
Η αποχαιρετιστήρια εκδήλωση που ακολούθησε σε ένδειξη ευχαριστιών από και προς τη Βαλκανική Αμφικτυονία, ήταν τόσο έντονη συναισθηματικά, όσο και όλες οι ημέρες μαζί που είχαν προηγηθεί… «Χιλή πότε θα σε ξαναδώ»… και «πότε θα επιστρέψεις Ελλάδα»… ήταν μερικές από τις εκφράσεις που έγιναν μελωδίες, για ν’ αποδώσουν τη μελαγχολία του αποχωρισμού, μαζί και τη σφοδρή επιθυμία για επανένωση στο μέλλον.