Τύνιδα, Τυνησία, Εορτασμός, Άγιος Γεώργιος, Αμφικτυονία, 26- 31 Οκτωβριου 2022

Αμφικτυονία, Τύνιδα, Τυνησία, 26– 31 Οκτωβρίου 2022

«Et du berceau de la mythologie et de la civilisation grecques antiques, a l’ile africaine des lotophages… avec inspirateur, le héros mythique Odyssée d’Ithaque, dans les récits duquel nous lisons sur le peuple pacifique et hospitalier de l’Afrique du Nord, dans le golfe d Urdu, ou se trouve la présente ile de Gerba, en Tunisie… En comparant le voyage d’Odyssée d Ithaque, d’une part, au voyage des trois mages de Bethleem, d’autre part, avec notre anniversaire national du 28 octobre…˙… par conséquent, la concentration sur un but, ainsi que la foi pour la conquête et l’achèvement de ce but, sont ceux qui déclenchent et renforcent chaque voyage et chaque chemin de la vie…»

(Extrait du discours d’ Eleni Mantratzi, Tunis, Tunisie, 29 octobre 2022)

«Και από την κοιτίδα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας και πολιτισμού, στην αφρικανική νήσο των λωτοφάγων… μ’ εμπνευστή, το μυθικό ήρωα Οδυσσέα της Ιθάκης, στις διηγήσεις του οποίου διαβάζουμε για τον ειρηνικό και φιλόξενο λαό των λωτοφάγων, που τοποθετείται γεωγραφικά στις ακτές της Βορείου Αφρικής, στον κόλπο της Σύρτης, όπου βρίσκεται η σημερινή νήσος Τζέρμπα της Τυνησίας…˙ αντιπαραβάλλοντας το ταξίδι του Οδυσσέα της Ιθάκης αφενός με το ταξίδι των τριών μάγων της Βηθλεέμ, αφετέρου με την Εθνική μας Επέτειο, της 28^ης Οκτωβρίου…˙ … ώστε, η εστίαση και συγκέντρωση σε ένα σκοπό, μαζί και η πίστη για την κατάκτηση και ολοκλήρωση του σκοπού αυτού, είναι εκείνες που πυροδοτούν κι ενδυναμώνουν το κάθε ταξίδι και πορεία μας στη ζωή…»

(Απόσπασμα από το λόγο της Ελένης Μαντρατζή, Τύνιδα, Τυνησία, 29 Οκτωβρίου 2022)

Από πρωίας η Ελληνική Κοινότητα είχε στολιστεί. Και στολίστηκε τόσο πλουμιστά, που ήταν κρίμα να ξεστολιστεί. Μέχρις ότου ξεστολίστηκε, για να ξαναστολιστεί από βραδύς για την επομένη ημέρα, μαζί με τα σιέλ φλυτζανάκια της. Στολίστηκε ακόμη και το πράσινο ξύλινο παγκάκι, με ένα παχύ δάφνινο στεφάνι, στην αριστερή του άκρη, που έγραφε «ΟΧΙ»…˙ ήταν σαν να ήμαστε πραγματικοί πρωταγωνιστές στην αείμνηστη 28η Οκτωβρίου 1940, «για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν, να κοιτάξουμε τώρα μπροστά» (απόσπασμα από το τραγούδι μας «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»).

Έλειπε μόνο, να τοποθετηθούν δίπλα από το κάδρο «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», οι δύο κρεμάμενες φιγούρες Μπουμπουλίνας, κι άλλες δέκα ίδιες, μαζί μ’ ένα στρατό από τσολιαδάκια, ανάμεσα σε αυλόπορτες, ηρωικές πινακίδες, λευκά σημεία τοίχων, δέντρα ψηλά και χουρμαδιές˙… και κάπου κάπου τα κεφάλια μας μπλέκονταν στις μακριές ελληνικές γιρλάντες…

Στολίστηκε ακόμη και το σκυλάκι «Κούκη» του πιο αγαπητού Μουτράν μας- Μητροπολίτη Μελετίου, με ένα ασπρόμαυρο γαλλικό παπιγιόν.

… Η Τυνησία ήταν τα πάντα, άπειρα χρώματα κι αμέτρητα χιλιόμετρα, θύρες, καμήλες κι ένας τράγος στα σοκάκια της Μεδίνας, arisa καυτερή, τσάι ζεστό με δυόσμο, assida zgougou ή γλυκό με κουκουνάρι στο Findik, φιστίκι με χαλβά και κροσσωτό πεσκίρι, πολυπληθή αγορά και τάξη κι ηρεμία απ’ τις εννιά το βράδυ…˙ … Έλληνες, Τυνήσιοι, Φιλέλληνες, Άραβες και Ομογενείς από κάθε σημείο της γης, Τυνησία, Λιβύη, Αλγερία, Μαρόκο, Μαυριτανία, Ζαΐρ, Παλαιστίνη, Τουρκία, Πόντος, Βέλγιο˙ … ήταν η Τύνιδα, η Σφάξ, η Καρχηδόνα, η Μεδίνα, η Νεάπολη, η Sidi Bu Said, που αγάπησε τη Σαντορίνη και το Γάλλο αρχιτέκτονά της, οι λιμνοθάλασσες, Lak 1, Lak 2, Lak 3, που απαριθμούσε με ευλάβεια ο Αμπντουλαχέμπ και όχι Μουχαλεμπί, μία σχέση μίσους και πάθους μεταξύ γαλλικού και μουσουλμανικού στοιχείου, όπως έλεγε η ψυχή της Κοινότητας, Σοφία Αργυροπούλου, ωστόσο αγάπης μεταξύ όλων ημών, μία απέραντη «οδός Αριστοτέλη» (Rue de Aristote), όσο κι αν η μοναδική βουτιά στο πέλαγος της Καρχηδόνας στιγματίστηκε από το «αδιέξοδο των ελεφάντων» (impasse des éléphants) και το σκουλαρίκι που χάθηκε στη σκούρα από τον ξανθό ήλιο θάλασσα, με θέα τρία πλοία που κόρναραν δυνατά, σαλπάροντας για Μασσαλία, Σικελία…

… Ήταν η στιγμή που έπρεπε να επιστρέψουμε στις κούτες και τις πρόβες, έστω κι αν το κουσκούς a la poulet, poisson ή la dorade θα έπρεπε να περιμένει.

Χρειάστηκαν δέκα μέτρα συνολικά, τέσσερα μεγάλα παραλληλόγραμμα τραπέζια και μία βαρειά τρίφυλλη, ξύλινη πόρτα, για ν’ απλωθεί το υλικό που έγινε φίλος των ανθρώπων, ή αλλιώς, το φιλανθρωπικό υλικό μας, κι ακόμη ένα “lance”, κίτρινο, ψηλό εντομοαπωθητικό, να προφυλάξει το τοπίο από τον κώνωπα τον τελευταίο …˙ σημαίες όλων των μεγεθών, παραμύθια, ιστοριούλες, τα γράμματα τα ελληνικά κι η αριθμητική μας, λευκώματα και συλλογές, βιβλία κι απομνημονεύματα, μετάλλια και καλτσάκια, χάρτες και εικόνες, σχολικά, εκπαιδευτικά, τα πάντα πολιτιστικά, αλλά οι φέτες, το τυρί και ο καφές είχαν την τιμητική τους˙ «φυλάξτε τα όλα με προσοχή, να έχετε για όλον τον καιρό», ήταν η σοφή προτροπή του Σεβασμιωτάτου.

…Τα ηχεία ήταν καινούργια κι αντηχούσαν πιο δυνατά από ποτέ! Heliadanse, συρτάκι ενωμένο, κι ο έντονος χορός μας θύμισε πόσο ο ρυθμός είχε γίνει ποθητός. Κανείς δεν έφυγε στο τέλος, κι ας έσταζαν τα πανωφόρια στον ιδρώτα. Ήθελαν όλοι κι άλλο, ατελείωτο πολύ, ο,τιδήποτε ελληνικό˙ … στολή Δεσφίνας, κι άλλη μία από τον Πόντο, η χάρη τους έφτασε μέχρι το MonoPrix, Super Marché, αφού άλλοι φορούσαν κελεμπία κι άλλοι την «μπουμπουλίνα»˙ … πριν εξαφανιστούν οι ψαροκροκέτες, το βήμα πήραν τα βιολιά κι οι καστανιέτες, ρεμπέτες και μαλούφ, Στέφανος, Μαρία Πελαγία, κι οι κουραμπιέδες απ’ τη Μάνη χάθηκαν στη ζάχαρη άχνη…

Δεν ήταν απλά «η σκούφια η ψηλή του Ντούτσε, μ’ όλα τα φτερά», αλλά το ένδοξο πάθος, με το οποίο η Σοφία Αργυροπούλου είχε διδάξει άψογα κάθε στίχο των ποιημάτων και τραγουδιών:

«Μα για ‘κείνους που ‘χουν φύγει και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε…» (απόσπασμα από το τραγούδι μας «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά»).

… Ο Φάουζεν ή Ζαφείρης, που τελικά ήταν ο αρχαιολόγος μας Φάουζι, ο Άνις ή Άνιθος, με άρωμα Πορτογαλίας, η Νεριμέν με το σωμόν μακρύ μαντήλι, η Μύριαμ με τους ελληνικούς καφέδες, ο ταπεινός Μουνίρ, η Σόνια η τολμηρή και το μικρόφωνό της, o αυστηρός Άκι, ή στ’ αραβικά Θαμπέτ, η γλυκιά Αμάνι, που ενέμενε στον κινηματογραφικό της ρόλο, ο ζωηρός Φούφου, η κ. Ντίνα, που κέρδισε το καρυδάτο από τη Φλώρινα, η Μαριάννα «Κατσαράς», γέννημα- θρέμμα λωτοφάγων, η κ. Μπέσμα, σωτηρία αραβική στον τόπο που αναστατώναμε, ο Σέμι, που δεν ήταν Θέμης, όμως είχε θυγατέρες τη Najla και τη Nissaf, ωσάν τα κοριτσάκια από το Disney του Encanto, κι άλλοι τόσοι φίλοι μας, γνώριζαν ήδη τη στολή, μπλε κοστούμι και λευκή περιβολή˙ … κι όμως, η Ζανέτ από τη Λειβαδιά ντύθηκε στα φλοράλ κι έτσι κέρδισε με το σπαθί, τη θέση της την κεντρική˙ … τρεις ανθοδέσμες, πέντε βραβεύσεις αριστούχων μαθητών, ένθερμο χειροκρότημα…˙ κάπου η ελληνική είχε αναμειχθεί με τη γλώσσα των Βερβέρων, ώσπου έμαθα κι εγώ να γράφω το merci beaucoup στ’ αραβικά, αλλά με έναρξη από αριστερά. Κι έτσι, ολοκληρώθηκαν και οι ευχαριστήριες πινακίδες μας. Την τελευταία ωστόσο, ημέρα, το merci beaucoup είχε γίνει «muchas gracias», από την κούραση, την πολλή…

«Να μας ξανάρθετε σύντομα, και να’ ρχεστε ακόμη πιο συχνά», ψιθύρισε η γαλανομάτα Πρόξενος Σοφία Κανταρά, εν ώρα δοξολογίας. «Η κοινότητά μας χρειάζεται μόνιμο δάσκαλο χορού, σκεφτείτε το σοβαρά!», αναφώνησε με μιας ο Σεβασμιώτατος, Μουτράν στ’ αραβικά.

… Η εξώπορτα του Αγίου Γεωργίου πρόβαλε επιβλητική, με τη μεγάλη σημαία της Τυνησίας στα δεξιά και την Ελληνική, στ’ αριστερά. Ο Αμπντουλαχέμπ δεν ήταν μόνο αθλητής και λάτρης της Καλαμάτας, αλλά κι ο πιο έμπιστος επιστάτης, επιτετραμμένος και της μικρής χρυσοποίκιλτης καμπάνας, αφού η εξωτερική δεν επιτρεπόταν να ηχήσει, ωστόσο το χρυσό του το μετάλλιο απενεμήθη την κατάλληλη στιγμή.

… Εθνικοί Ύμνοι Ελλάδος, Τυνησίας κι ο Ιερός Λόχος αναστέναξε: Ίλαρχος Μπουρδάκος, Ανθυπολοχαγός Αγλαμίσης, Λαφογιάννης, Ανθυπολοχαγός Αναγνωστίδης, Τσαουσόπουλος.

Καταθέτουν, Πρέσβης, κ. Ευάγγελος Τσαούσης, Πρόεδρος Ελληνικής Κοινότητας, κ. Ιωάννης Δίντσικος, Υπεύθυνη Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου, κ. Σοφία Αργυροπούλου, και Πρόεδρος της Αμφικτυονίας, Δρ. Ελένη Μαντρατζή.

Μαζί μ’ εμάς, αθόρυβη και η μοναδική χελώνα, πλάι στο στέφανο τιμής κι ενός λεπτού σιγή…

… πάνω που αδελφοποιηθήκαμε, έπρεπε να φύγουμε˙… ο τελευταίος Έλλην από τη Νήσο Τζέρμπα των Λωτοφάγων είχε κηδευτεί με χρήματα της Ελληνικής Κοινότητας στη ζούγκλα της Τυνησίας…

Η νύχτα έκλεισε με το χτύπο του τελευταίου τρένου, στις ράγες της Rue de Rome. Η μελαγχολία ήταν διάχυτη, όσο κι η εξωτερική καμπάνα βουβή.

Στη Μασσαλία της Γαλλίας η αναμονή ήταν πολύωρη. Όσο κι αν ο εφιάλτης των υπέρβαρων κιλών με συνόδευε και στην επιστροφή, κάποια στιγμή σκέφτηκα ότι αν κι η Τυνησία ήταν μέρος της κοντινής γεωγραφικά, Βορείου Αφρικής, ωστόσο δεν έπαυε κι εκεί να κλείδωνες το σπίτι, προ αναχωρήσεως για το άγνωστο κι αυτό εστί αποστολή… Εντούτοις, η σκέψη μου δεν έφυγε από τις σημαίες μας εκείνες, που από σήμερα θ’ ανέμιζαν μόνες τους, δίχως να μπλέκονται πλέον, στα κεφάλια μας˙ και τ’ άνθη μου, κι αυτά εκεί, δίπλα στο τσάι τριαντάφυλλο, μόνα τους, σ’ ένα δοχείο ελληνοτυνησιακό και τόσο συγκινητικό…

«Λέω σ’ όσες αγαπούνε και για κάποιον ξενυχτούνε και στενάζουνε, πως η πίκρα κι η τρεμούλα σε μία τίμια Ελληνοπούλα δεν ταιριάζουνε» (απόσπασμα από το τραγούδι μας, «Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά»).

Χρόνια Πολλά Ελλάδα!

(Αποσπάσματα από το ημερολόγιο της Ελένης Μαντρατζή, Τύνιδα, Τυνησία, 26- 31 Οκτωβρίου 2022).

Με υπερηφάνεια, μεγάλη επιτυχία και αξέχαστες εντυπώσεις η Βαλκανική Αμφικτυονία, εκπροσωπούμενη από τη Δρα. Ελένη Γ. Μαντρατζή, δικηγόρο και πρόεδρο, πραγματοποίησε ανθρωπιστική και πολιτιστική αποστολή στην Τύνιδα της Τυνησίας, σε συνεργασία με την Ελληνική Κοινότητα, το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο και την Ιερά Μητρόπολη Καρθαγένης, υπό τη διεύθυνση του Σεβασμιωτάτου Μελετίου και το ωμοφόριο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής, και της υπεύθυνης εκπαιδεύσεως, κ. Σοφίας Αργυροπούλου, γνήσιας «πρέσβειρας Ελληνισμού» στην Τυνησία, στους οποίους και διαβιβάζει συγχαρητήρια, αφενός στο Σεβασμιώτατο Μελέτιο, για το Θεάρεστο Έργο στην Ορθόδοξη Αρχιερατική Περιφέρεια της Τυνησίας, Αλγερίας, Μαρόκου και Μαυριτανίας, αφετέρου, στην κ. Σοφία Αργυροπούλου, που με κάθε θυσία προσωπική σηκώνει ψηλά τη σημαία του Ελληνισμού, μεταλαμπαδεύοντας την ελληνική γνώση, γλώσσα, παράδοση και πολιτισμό σε ανθρώπους της Βορείου Αφρικής, κάθε ηλικίας και θρησκείας.

Στα πλαίσια αυτής, εορτάστηκε η Εθνική Επέτειος 28^η Οκτωβρίου 1940, συνοδεία ψαλμών των Εθνικών Ύμνων αμφοτέρων χωρών, Ελλάδος- Τυνησίας, πολιτιστικών δραστηριοτήτων, αδελφοποιήσεως, εις ένδειξη αναγνωρίσεως φιλίας και συνεργασίας, διδασκαλίας χορών και τεχνών, παραστάσεων χορών, τραγουδιών και ποιημάτων, παραδόσεως φιλανθρωπικού υλικού, όπως σχολικών κι εκπαιδευτικών ειδών, βιβλίων, παραμυθιών, ιστοριών, λευκωμάτων, υλικού εκμαθήσεως της ελληνικής γλώσσας, σημαιών, βρωσίμων ειδών, ενδυμάτων, αναμνηστικών, προβολής του ελληνικού πολιτισμού κ.α., βραβεύσεως αριστούχων Ελληνομαθών, καθώς και μουσικής συναυλίας του Nidhal Yahyaoui, «Rebetiko– Malouf», με τη συμμετοχή των Ελλήνων καλλιτεχνών Μαρίας- Πελαγίας Περδικούρη και Στεφάνου Φίλου, υπό την αιγίδα της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στην Τυνησία, την Πρεσβεία της Ελλάδος στην Τυνησία, την καλλιτεχνική οργάνωση «L’ Art Rue» και το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Τύνιδας, υπό την παρουσία του Πρέσβη της Ελλάδος στην Τυνησία, κ. Ευαγγέλου Τσαούση, της Προξένου της Ελλάδος στην Τυνησία, κ. Σοφίας Κανταρά και του Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας στην Τυνησία, κ. Ιωάννη Δίντσικου, ενώ εορταστικό χαιρετισμό, συμβολικό της φιλίας των δύο λαών και πολιτισμών, απηύθυνε και ο κ. Δημήτριος Βερβεσός, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος.

Ιδιαίτερες και θερμότατες ευχαριστίες για τη συμβολή, προσφορά, χορηγία και συμμετοχή στην υλοποίηση της αποστολής αυτής, όπως επίσης και για την παντοτινή άμεση ανταπόκριση, ανάληψη πρωτοβουλιών και στήριξη των αποστολών της Αμφικτυονίας ανά τον κόσμο, εκφράζει η Βαλκανική Αμφικτυονία στους ακολούθους ιδιώτες, εταιρείες και φορείς, τους οποίους Τυνήσιοι, Έλληνες και Φιλέλληνες ευχαρίστησαν εγκαρδιότατα, με χειροποίητες πινακίδες και ευχαριστήριες φωτογραφίες, καθότι δίχως τη συνδρομή τους, η αποστολή αυτή δε θα ήταν το ίδιο πλούσια, και συγκεκριμένα:

• στην Αεροπορική Εταιρεία Aegean Airlines, για το προσφερόμενο υπέρβαρο, και στις υπεύθυνες κ. Γαλανά Μαρία, κ. Παρδάλη Ελίνα και κ. Χριστοφοράκη Ειρήνη,

• στον κ. Βερβεσό Δημήτριο, Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων της Ελλάδας,

• στη Βιοτεχνία Καλτσών ΑΣΤΡΟΝ- Κωνσταντίνος ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΚΑΙ ΥΙΟΣ, και προσωπικά, στους υπευθύνους αυτής, κ. Αικατερίνη Πετράκη και κ. Κωνσταντίνο Πετράκη,

• στον κ. Βουδικλάρη Αλέξανδρο, μαθητή γυμνασίου των Εκπαιδευτηρίων Καίσαρη,

• στον κ. Βουδικλάρη Νεκτάριο, Ιατρό, Διευθυντή Ψυχιατρικής Κλινικής του Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών,

• στο «Βραζιλιάνο», Καφεκοπτεία, και προσωπικά στους κ. Άννα Πλέσσα- Θεοδωρακοπούλου, δικηγόρο, και κ. Γεώργιο Θεοδωρακόπουλο, επιχειρηματία,

• στον κ. Δημητρούλια Βασίλειο- Κωνσταντίνο, Αρχιτέκτονα και Ξενοδόχο,

• στον Εκδοτικό Οίκο «ΕΑΡ», και προσωπικά στους κ. Θεόδωρο Χαλκιόπουλο και κ. Σταύρο Μποζοβίτη,

• στον Εκδοτικό Οίκο «SUSAETA», και προσωπικά στους κ. Τσατσάνη και κ. Κατσίγιαννη,

• στα Ελληνικά Ταχυδρομεία – ΕΛ.ΤΑ., και προσωπικά, στους κ. Παπαϊωάννου Λεωνίδα, κ. Λαζαρίδη, κ. Στούμπα, κ. Ντζούρα Γεώργιο, κ. Σκύλο Παντελή, Παπαχρήστο, κ. Σηφάκη και κ. Πασπάλα Εύα,

• στην Επιχείρηση Σημαιών και Λαβάρων ΦΡΙΞΟΣ ΚΟΚΚΩΝΗΣ και προσωπικά, στην κ. Άννα Κοκκώνη, στην κ. Ελένη Κοκκώνη, στην κ. Σοφία Κοκκώνη και στον κ. Ηλία Κοκκώνη,

• στην κ. Ιωάννου- Βακονδίου Μαρία, ιδιωτική υπάλληλο,

• στην κ. Ιωάννου Μαριτίνα, μαθήτρια Δημοτικού Σχολείου Διονύσου Αττικής,

• στην κ. Καμάρα Γεωργία, παιδαγωγό,

• στον κ. Καμάρα Ιωάννη, δημόσιο υπάλληλο,

• στην κ. Καρανικόλα- Χατζηστεφάνου Παρασκευή, επιχειρηματία,

• στην κ. Μάσια Ελένη, επιχειρηματία,

• στον κ. Μπιτσίκο Σταμάτιο, ηχολήπτη,

• στο Πολιτιστικό Ίδρυμα ΖΗΣΗ και προσωπικά, στην κ. Αικατερίνη Κώτση και κ. Περικλή Κώτση, για την παραδοσιακή στολή της Δεσφίνας,

• στον Πολιτιστικό Σύλλογο ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ και προσωπικά, στην κ. Μαίρη Αρώνη, πρόεδρο, για την παραδοσιακή στολή του Πόντου, καθώς και το Πολιτιστικό Ίδρυμα ΣΙΝΩΠΗ,

• στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γουινέας και Δυτικής Αφρικής, π. Γεώργιο Βλαδιμήρου,

• στην κ. Στασινοπούλου Ειρήνη, συγγραφέα,

• στον κ. Τσούκα Ευάγγελο, νευρολόγο, υπεύθυνο διαχειρίσεως της ηλεκτρονικής σελίδας της Βαλκανικής Αμφικτυονίας,

• στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης Ελλάδος και προσωπικά, στην κ. Ελένη Φοράκη και την κ. Δέσποινα Τζήμα,

• στο «ΦΩΣ», Ορθόδοξο Χριστιανικό Βιβλιοπωλείο και προσωπικά, στον κ. Χρήστο Ζάμπουρα,

• στην κ. Σπηλιάδη Πώλα, επιχειρηματία,

• και προσωπικά, στην οικογένειά μου, Γεωργίου και Ευθαλίας Μαντρατζή για την αέναη υποστήριξη στον ένα σκοπό.

Dr. Eleni G. Mantratzi
Supreme Court Lawyer
PhD Penal- Criminal Law, Democritus University of Thrace
LLM Civil Law, National and Kapodistrian University of Athens
Emmanouil Benaki 10, 105 64,
Athens, Greece
Tel: +30 210 321 54 92
Fax: +30 210 321 56 05
Mobile: +30 69 45 46 75 46
E-mail: eleni@elenimail.com

WWW: www.lawonline.gr