Ορθόδοξη Παροικία, Άγιος Παύλος, Βραζιλία, 15 Δεκεμβρίου 2024

«… Σήμερα σας καλωσορίζουμε στον Άγιο Παύλο και τον Καθεδρικό Ναό Αγίου Πέτρου Βραζιλίας, κι εγώ παρακαλώ να δείτε πίσω από το στολισμένο με τα χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια πράσινο στεφάνι, στολίδια μιας κοσμόπολης, λαχταριστά ελληνικά μελομακάρονα, κουραμπιεδάκια, γλυκά βραζιλιανά από γάλα, δικά μας doce de leite, για να συλλογιστείτε μια στιγμή: Ο Ιστορικός Χριστός είναι που μας θυμίζει τη μεγάλη αυτή εορτή. Γιατί, η αιτία της εορτής είναι η άλλη η γιρλάντα, εκείνο το στεφάνι το αγκάθινο… Εκείνο είναι η αιτία της γεννήσεως του Ιησού Χριστού!

… ας ετοιμαστούμε λοιπόν, με λάμψη και ευλάβεια για τη γιορτινή ημέρα, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε για να εμφανιστεί ανάμεσα στους ανθρώπους, να σταυρωθεί, να αναστηθεί και να μας δώσει εκ νέου το θείο δώρο της ζωής που χάσαμε…

Bet Lehem, Belém, Casa do Pão, και Φάτνη, Οίκος Άρτου, μ’ εκείνον, που έχει τη δύναμη να κάνει τα όνειρά μας να διαιωνίζονται, τον Ιησού Χριστό, Επίκεντρο της Ιστορίας, ως «Epicentro da Historia»…

Γιατί, τα όνειρά σας πρέπει να διαιωνίζονται και να ενδυναμώνονται από το Θεάνθρωπο Θεό- do Homem Teantropo.

Feliz Natal, Χαρούμενα Χριστούγεννα!… »

(Απόσπασμα από το θείο κήρυγμα του Πρωτοπρεσβυτέρου Βασιλείου Σάντος Λίμα Ιεραποστολικής Αδελφότητας Αποστόλου Πέτρου του Αγίου Παύλου Βραζιλίας, Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024).

Κι ήταν η δεύτερη φορά που ήχησαν δυνατά οι καμπάνες στον Άγιο Πέτρο του Αγίου Παύλου…, που πάντα μ’ έκανε ν’ αναρωτιέμαι πώς και δεν ήταν Παύλος ο Άγιος στον Άγιο Παύλο…

Κι έκλεισε και άνοιξε την κόκκινη χριστουγεννιάτικη κάρτα της Θείας Φάτνης, από το Σπήλαιο της Catedral Ortodoxa Grega de Sao Pedro, περιμένοντας την εκ Παλαιάς Διαθήκης Ημέρα αφίξεως του Λυτρωτή Μεσσία υπό τους ήχους των ψαλμών της «Παρθένου Σήμερον…»

Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ!

«… άλλωστε, ο ελεύθερος άνθρωπος είναι τόσο δυνατός, ώστε εάν αφαιρέσεις τα κοσμήματα, τα ενδύματα, όλα τα εξωτερικά στολίδια και περιποιήσεις, να βρεις την ομορφιά της ψυχής του…

… Και θεώρησε ως νικητή κάθε γνήσιο άνθρωπο, άνθρωπο ευγενή, ευθύ και έντιμο, που έχει πυξίδα του το ευ αγωνίζεσθαι, όπως και στον αθλητισμό, έτσι και σε κάθε τομέα της ζωής, που έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα στο δρόμο του καλού και του κακού, που να μπορεί να πει συντάσσομαι ή αποτάσσομαι, που να μπορεί να επιδείξει χωρίς φόβο και πάθος τη δύναμη ψυχής του, εκεί όπου απαιτείται, που να μπορεί να κρατήσει ισχυρές τις ηθικές του αναστολές, ως μη ελαστικές, ακριβώς τη στιγμή που έχει ανάγκη και βρίσκεται προ εκπληρώσεως μίας επιθυμίας, άνθρωπο ελεύθερο από πάθη, άνθρωπο ελεύθερο…

… Βρισκόμαστε εδώ, γιατί κάποιοι, αρχαίοι πρόγονοί μας, και δικοί σας, χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, φύτεψαν το δέντρο, αυτό απέφερε καρπούς και σήμερα εμείς απολαμβάνουμε τα ωφελήματα».

(Απόσπασμα από το λόγο της Ελένης Μαντρατζή στην Εκδήλωση Αδελφοποιήσεως της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας Αποστόλου Παύλου Βραζιλίας, Ελληνικής Κοινότητας Αγίου Παύλου Βραζιλίας, Ορθοδόξου Παροικίας και Αμφικτυονίας, Άγιος Παύλος (Sao Paulo), Βραζιλία, Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024).

«… Σας παραδίδουμε λοιπόν, το δέντρο με τους πολύτιμους κι ημιπολύτιμους λίθους της χώρας μας, για να θυμάστε τη Βραζιλία και την αξέχαστη ημέρα της εορτής μας…».

(Απόσπασμα από το χαιρετισμό της κ. Αικατερίνης Δαρή, Προέδρου της Ελληνικής Κοινότητας του Αγίου Παύλου Βραζιλίας, Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024).

Κι έστησαν χορό το διαμάντι με το σμαράγδι, η εμεράλδα, το ρουμπίνι και το ζαφείρι, ο αλεξανδρίτης, το τοπάζιο, ο ροδολίτης, το ακουαμαρίνο και όλα τα ορυκτά πετρώματα, διασταυρωμένα μεταξύ τους σε διάφορα κλαδιά του ίδιου δέντρου…

Κι ήταν εκεί, όπου η Βραζιλία αντάμωσε με την Ελλάδα, διότι «… το δέντρο ήταν και είναι για τη χώρα, από την οποία προέρχομαι, η ορθοδοξία, η ιστορία, η μυθολογία, ο πολιτισμός, οι παραδόσεις, τα ήθη, τα έθιμα, η γλώσσα και ο ολυμπισμός, πόσες αρχές και πόσες φορεσιές, ποιο θέατρο, αρχαία τραγωδία, κωμωδία, φιλοσοφία, αμφικτυονία και λαμπαδηδρομία, ποιος χορός, ποιο τραγούδι, ένωση, ποίηση, μνημεία, μαντεία, πνεύμα ομοψυχίας, αθλητισμός, δημοκρατία, τέχνες, επιστήμες, ζωή, επινοήσεις κι εφευρέσεις ελληνικές, εικόνες, κι από τη γη έως τη θάλασσα, το φως έως το φεγγάρι, γέλια, φωνές, γεύσεις, ψυχαγωγία, γαλάζιος ουρανός, Έλληνας, Ελληνίδα, θεσμός, Ελληνισμός, Ολυμπισμός, όλα εκείνα που συναποτελούν το πνεύμα, το ελληνικό».

(Απόσπασμα από το λόγο της Ελένης Μαντρατζή στην Εκδήλωση Αδελφοποιήσεως της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας Αποστόλου Παύλου Βραζιλίας, Ελληνικής Κοινότητας Αγίου Παύλου Βραζιλίας, Ορθοδόξου Παροικίας και Αμφικτυονίας, Άγιος Παύλος (Sao Paulo), Βραζιλία, Κυριακή, 15 Δεκεμβρίου 2024).

… υπό το θέρος του βραζιλιανικού ήλιου, και όσα έγιναν το Σάββατο και Κυριακή που θα ξημέρωναν, εμπεριείχαν σε σμίκρυνση αποστολή πενθήμερη. Είκοσι οχτώ ώρες σε εγρήγορση, εννέα τεμάχια αποσκευών, όλα υπέρ του βάρους και του νόμου, αφού αντί για είκοσι τρία, με ευκολία ήγγιζαν τα είκοσι οχτώ μισό κιλά, ίσως και τα είκοσι εννέα, υπό την παντοτινή επιείκεια των τουρκικών μας αεροπλάνων, της Έφης και της Φρύνης, σήμερα και της Νάνσυς, που έκανε το καλό στο όνομα του Αγίου Σπυρίδωνος, εκείνη την αείμνηστη 12^η Δεκεμβρίου έτους δευτέρου χιλιοστού και εικοστού τετάρτου, στον αέρα…

… Ήταν εκείνη η βιασύνη και αγωνία, μαζί με το αβάσταχτο βάρος των επί πλέον πέντε κιλών αφισών του Υπουργείου Τουρισμού, που με είχαν κάνει να στηθώ στη σειρά των διαβατηρίων Βραζιλιανών και όχι πολιτών λοιπών χωρών…

«Δεν είχα ξαναδεί ποτέ να συνοδεύουν ένα μόνο επιβάτη τόσα τεμάχια», είχε απορήσει και η νοσηλεύτρια Ανδριάνα Λύρα, κατά την άφιξη στη Βραζιλία…

Μεσάνυχτα και στολισμοί, κι η διαφανής η μπετονιά περάστηκε απ’ όλα τα στολίδια, μπαλαρινούλες, νεράιδες, και κουκουνάρια και κανέλες, «Christmas Tea», κρυστάλλινοι σταλακτίτες, χρωματιστά στρατιωτάκια, κουτιά που άνοιγαν και έκλειναν κι απλώνονταν στον κήπο, προτού προλάβουν να εμφανιστούν οι πρώτοι καλεσμένοι…

… Η μία εορτή και σύναξη μετά την άλλη, και μια φωτογραφία ανάμνησης σε δράση, Σάντρα, Ριχάρδος, Ροντρίγκο και Δανάη, κι όλοι άλλοι, πολλοί, μικροί, μεγάλοι, κύριοι Φάτιμα και Γιώργος, Γιαννούλα, Νίκος και Αντρέ, το Σάββατο εκείνο έμοιαζε να έχει άλλη χάρη…

Xριστουγεννιάτικο δέντρο στο χέρι, με τα στολίδια και τα λαμπάκια του, τα πάντα τοποθετημένα στην εντέλεια ήδη απ’ την Ελλάδα, με μπαταρίες και χωρίς, πρίζες να κρέμονται, μετασχηματιστές, και τρίγωνα και κάλαντα, φιγούρες με «Καλή Χρονιά» και χιονισμένα ελαφάκια, παιγχνίδια επιτραπέζια, να μάθουμε καλύτερα την Ελλάδα, τα γράμματα και τα τοπία της, διαβάζω και μαθαίνω, μαθαίνω αλφαβήτα, πόλεμος της Τροίας και αργοναυτική εκστρατεία, η Ελλάδα και τα ζώα της, η Ελλάδα, τα νησιά της, η Ελλάδα και οι πόλεις της, Οδυσσέας, Έστιν Ελλάς και η Μακεδονία, το μήλον της έριδας, αν και σε μέρη με κυρίαρχο το μάνγκο αντί του μήλου, Θησέας και Μινώταυρος, Δίας κι η γέννηση των Θεών, αυτοκόλλητες επιγραφές για τις κρυστάλλινες επιφάνειες μιας άλλης Βραζιλίας, εορτινής και αφροθαλασσινής, και σοκολάτες γλειφιτζούρια, σπάνιοι χάρτες της Ελλάδας, και ο κυρίαρχος «Ο Βραζιλιάνος», Έλλην Ομογενής δραστήριος, αείμνηστος Θεοδωρακόπουλος ο Κωνσταντίνος, πλέον κι αυτός στον τόπο της καταγωγής, εκεί όπου έδρασε με σπίθα και δημιούργησε καφέ ελληνικό, εμπνευσμένο από το σπόρο το βραζιλιανό, αφήνοντας εν ζωή άξιους συνεχιστές, το Γιώργο και την Άννα, Άννα Μαρία, Κωνσταντίνο, σ’ ένα κοσμοπολίτικο καφεκοπτείο…

… ώσπου κατέφτασε το εμβληματικό χορευτικό «Αστέρι Νεολαίας», που θύμιζε όλα τ’ ακατόρθωτα, Ελλάδα- παραδόσεις, μπάντα μουσική, με τα κρουστά, τις τυμπανοκρουσίες, τα γαλανόλευκα μπλουζάκια, το πράσινο και κίτρινο εθνόσημο του τόπου, και μια χορογραφία ανάμεικτη από πολιτισμό Ελλάδας, Βραζιλίας, με φόρεμα σε αποχρώσεις τροπικές και τα μαλλιά δεμένα…

… χορευτές, σε κύκλο παρατεταμένοι, που διανθίστηκε από υπερηφάνεια, βήματα πηδηχτά και ακροβατικά, ανάμεσά τους κι ο Παπάι Νοέλ ή Άγιος Βασίλης, κι η Παπαδιά Μαρία να τα προλάβει όλα, με μάτια εκφραστικά, που σαν να μιλούσαν μόνο εκεί, όπου περίττευαν τα λόγια.

Τα πάντα θύμιζαν αστέρια…

«Και είδον αυτού τον αστέρα…», εκεί όπου δέσποζε η Φάτνη του Ιησού Χριστού, που σ’ έκανε να θυμηθείς τη ρήση των Μάγων, των Τριών, που δεν ξεκίνησαν το ταξίδι τους, επειδή είδαν το Θείο Άστρο, αλλά είδαν το Θείο Άστρο, ακριβώς επειδή ξεκίνησαν το ταξίδι τους…

… Σαράντα πέντε απλά μαθήματα ορθογραφίας, και Έαρ, «για να συναντήσουμε την άνοιξη στην καρδιά μας», «ξεφτέρια κι ελληνική μυθολογία», για να διδάσκεται η οικογένεια στην ομογένεια, τάρανδοι ξύλινοι με τ’ αγιοβασιλάκια τους στην κορυφή, τσαρούχια χειροποίητα με την υπογραφή του Άρη Βέη, μπαλάκια μπάσκετ της Ελλάδας, χιονονιφάδες και χιονοστιβάδες, να έρθουν ως αντίθεση στο θερινό τοπίο, καρυοθραύστες, σαν άλλα «playmobil Ευρώπης», σκουφάκι που ράφτηκε και ξαναράφτηκε πολλές φορές στη φορεσιά της Μυτιλήνης, σημαίες και κάλτσες όλων των ειδών, τα πάντα όσα έπρεπε για ν’ αδελφοποιηθούμε!

… κι από τον Άγιο Βικέντιο στον Άγιο Παύλο, και γέμισε ο τόπος από άνθη και Αγίους, και το τοπίο άλλαξε.

… δέηση επιμνημόσυνη για τέσσερις Ελληνοβραζιλιανούς, ανάμεσά τους και για την όμορφη Μαιρούλα, κι η Ντέιζη κι ο Ριχάρδος να συμμαζέψουνε το χώρο, την είσοδο και τα επιβλητικά σκαλιά, τί ευταξία, τί ευρυθμία, με τις κινούμενες φιγούρες τους να καθρεφτίζονται στο κρύσταλλο των άγιων εικόνων, στην ίδια εκείνη Εκκλησία ενός Αγίου Πέτρου…

«… κρατήστε στην άκρη για την κυρία Ντέιζη και το εγγονάκι της, που δίνει την ψυχή της κάθε μέρα, όποιο επιτραπέζιο και παραμύθι επιθυμεί, όποιο στολίδι, όποιο ημερολόγιο, λουκούμι και μετάλλιο θέλει, κι ένα τεύχος πορτοκαλί από τα φωτογραφικά ταξίδια της Ελλάδας, φυλάξτε της κάτι απ’ όλα! Αξίζει! Εla merece! Γυναίκα Βραζιλιανή, σύζυγος Έλληνα, που ενεργεί κι εργάζεται για την Ορθοδοξία, σαν να’ ταν η ίδια Ελληνίδα. Είμαι κι εγώ υιός Έλληνα, Ευάγγελου στο όνομα, που αν έβλεπε σήμερα πού βρίσκομαι και κοινωνώ, η άψυχος κτίση θα αγάλλετο κι ο ίδιος θα υπερέχαιρε!», είπε συγκινημένος ο Ριχάρδος, και μέχρι να το πει, είχε προλάβει να τυλίξει εκείνο το ξεχωριστό πακέτο…

Ώσπου τα άνθη έδωσαν το βήμα σε χρίσματα και βαπτίσεις, επτά στον αριθμό, σε αμέτρητα βραχιόλια σταυρουλάκια, όλα διά χειρός Μαυρέλη Δημητρίου, στα κόλυβα με μπόλικη κανέλα βραζιλιανική, στη σύναξη πιστών και την ανταλλαγή εγκάρδιων χαιρετισμών, που γέννησαν από τα άνθη έθνη…

Στολή της Νήσου Μυτιλήνης, ξανά μπροστά, αυτή κι όλα τα παρελκόμενά της, φούξια και πλουμιστή, και τί να πρωτοχωρέσει σ’ εκείνο το καμαρίνι, χρόνος ή μακιγιάζ˙ «Ελένε», όπως θα φώναζε ο Μισέλ, αν κι έλειπε ο Ραφαέλ, γοβάκια Σταχτοπούτας, ζώνη χρυσή από βελούδο, οριζοντίωση μηδέν, χαρά στο εκατό τοις εκατό και τσάι από βανίλια, καραμέλα, στιγμές ανεπανάληπτες…

Και κάποιοι θα ξεπερνούσαν γι’ άλλη μια φορά, ώρες αμέτρητες στο πόδι, περί τις είκοσι πέντε και…, εν πλήρη κινήσει κι οδηγήσει, διασχίζοντας βουνά με αναρίθμητες «καμπύλες», κούρβες και στροφές, με την ανάμνηση όσων διήνυσαν μεγάλες αποστάσεις στη δεύτερη μεγαλύτερη Μητρόπολη στον κόσμο, με άλλους να βιάζονται στις μεταμεσονύχτιες αστικές συγκοινωνίες, με το Λουκά και τη Φερνάντα Κατερίνε να φεύγουν τελευταίοι, με την κυρία Ελένη, απόγονο Σαμιώτη να καταθέτει μυστικά σε ζαχαροκάντιες συνταγές, με την Παρασκευή και τον Ευστάθιο να κάνουν νέους προγραμματισμούς, μοιράζοντας χαιρετισμούς, με τη Σιμώνη να φωτογραφίζεται στο νέο λαχανί της φόρεμα, με την κυρία Σάντρα να ψήνει ροζ φρέσκο σολωμό για τους ταξιδεμένους, «μαρμίτα» σε δοχεία που έφυγαν γεμάτα και γύρισαν τελείως άδεια…

Κι ο χρόνος κύλησε, κι η μόνη που φαίνεται να μην κουράστηκε στιγμή ήταν η Τίκα, γάτα όμοια στην απλανή της όψη με τη φιγούρα Πολικού Εξπρές, αφού πέρα από τη Μπόα Βίστα ή Καλλιθέα Βραζιλίας, δεν είχε θέση σε καμία παροικία!

«… hoje teremos queixo feta… que mais?, o único que sobrou, acompanhando a sua partida… Não cabem as palavras para agradecer a alegria e a felicidade toda que você deixou aqui pra nos… Você e puro sentimento, em cada canto, memorias suas, todos aqui ficamos muito felizes com a sua vinda e muito tristes com sua partida…. Você nos deu o melhor presente de Natal…, a sua presença! E que o lugar mais bonito e aquele, onde está nosso sentimento… Saudades intermináveis de você, beijos nos céus do Atlantico…»

«… σήμερα θα έχουμε τυρί φέτα… τί άλλο;, το μόνο που απέμεινε, συνοδεύοντας την αναχώρησή σου… Δεν αρκούν οι λέξεις, για να σ’ ευχαριστήσουμε για τη χαρά και την ευτυχία, που άφησες εδώ για εμάς… Είσαι συναίσθημα καθαρό, σε κάθε γωνιά, δικές σου αναμνήσεις, όλοι εδώ γίναμε τόσο ευτυχισμένοι με τον ερχομό σου και τόσο λυπημένοι με την αναχώρησή σου… Μας έδωσες το καλύτερο δώρο των Χριστουγέννων…, τη δική σου παρουσία! Γιατί, το πιο όμορφο πάντα μέρος είναι εκείνο, όπου βρίσκεται το συναίσθημά μας… Μας λείπεις ατελείωτα, φιλιά στους ουρανούς του Ατλαντικού…»

(Ριχάρδος Ντε Σα Παρασκευόπουλος, Άγιος Παύλος, Βραζιλία, Πέμπτη, 20 Δεκεμβρίου 2024).

… και από τη ζωηρή, που ήτανε προχθές, η μελωδία με τα τρίγωνα και κάλαντα, πλέον θα είχαν απομείνει μόνο τα καμπανάκια της, δυό- τρία κουδουνάκια να ηχούν, ωσάν ξεθωριασμένα, μέχρι που θα’ παυαν κι αυτά να αντηχούν…

(Αποσπάσματα από το Ημερολόγιο της Ελένης Μαντρατζή, Άγιος Παύλος, Βραζιλία, 13- 20 Δεκεμβρίου 2024).

Εγκάρδιες ευχαριστίες για την επιτυχία της Εορτής Αδελφοποιήσεως της Βαλκανικής Αμφικτυονίας, εκπροσωπουμένης από τη Δρα. Ελένη Γ. Μαντρατζή, δικηγόρο και πρόεδρο, με την Ορθόδοξη Ιεραποστολική Αδελφότητα του Αγίου Παύλου της Βραζιλίας, που τελεί υπό το ωμοφόριο της Μητροπόλεως Μπουένος Άιρες και Νοτίου Αμερικής και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, εκπροσωπούμενη από τον Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Σάντος Λίμα, και την Ελληνική Κοινότητα του Αγίου Παύλου της Βραζιλίας, υπό την προεδρία της κ. Αικατερίνης Δαρή, η οποία πραγματοποιήθηκε σε κλίμα κατανύξεως και εορτασμού των Χριστουγέννων και συνδυάστηκε και με το ιερό μυστήριο επτά βαπτίσεων και χρισμάτων Βραζιλιανών και Ελληνοβραζιλιανών πολιτών, στις 15 Δεκεμβρίου 2024, στην έδρα της Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητας και της Ελληνικής Κοινότητας, στην περιοχή Μπρέσσερ του Αγίου Παύλου της Βραζιλίας, συνοδευόμενη από το ιερό μυστήριο επτά βαπτίσεων, αποδίδονται:

• στον Πρωτοπρεσβύτερο της Ορθόδοξης Αδελφότητας του Αγίου Παύλου της Βραζιλίας, Βασίλειο Σάντος Λίμα, για την πατρική αγάπη, εμπιστοσύνη, συνδιοργάνωση και συνεργασία,

• στον κ. Ντε Σα Παρασκευόπουλο Ριχάρδο, δικηγόρο, ψυχολόγο, επιχειρηματία και την Οικογένεια Ντε Σα Παρασκευοπούλου, κ. Σάντρα, παιδαγωγό, κ. Ροντρίγκο, επιχειρηματία και κ. Δανάη- Καλλιόπη, ιατρό, λοιμωξιολόγο, για όλη την αφοσίωση, αφιέρωση, συνδιοργάνωση, συμμετοχή, υποδοχή και φιλοξενία αγάπης,

• στην κ. Δαρή Αικατερίνη, πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας του Αγίου Παύλου Βραζιλίας, για όλη την εμπιστοσύνη, συνδιοργάνωση και συνεργασία,

• στην κ. Ματίνα Κρυστάλα, υπεύθυνη ελληνικών χορών του Ελληνοβραζιλιανικού Συγκροτήματος «Νεολαία Αστέρι», με έδρα τον Άγιο Παύλο της Βραζιλίας, για κάθε ετοιμασία και το δυναμικό «παρών» των Ελληνοβραζιλιανών Χορευτών, και

• τον κ. Τσώτσο Ευστάθιο, καθηγητή ελληνικής γλώσσας και ιστορίας, με έδρα τον Άγιο Παύλο Βραζιλίας, από κοινού με τη σύζυγό του, Παρασκευή Κώττα, για όλη την πατριωτική αγάπη και εμπιστοσύνη, συνδιοργάνωση και συνεργασία.

Προσωπικές ευχαριστίες εκφράζω στην Οικογένειά μου, γονέων Γεωργίου και Ευθαλίας, και αδερφού Κωνσταντίνου Μαντρατζή, για την αέναη υποστήριξη στον ένα σκοπό, μαζί και για την υπομονή χαράς που συνοδεύει κάθε αναμονή επιστροφής μετά από μία αποστολή, όπως επίσης και στην Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στους κ. Άνα Λεονόρ Ντε Αλμέντρα Φρέιτας Καστέλο Μπράνκο, κ. Χριστόδουλο Κακούρη, κ. Χαράλαμπο Πέτσα, κ. Μόνικα Ντε Μιράντα και κ. Βαλεντίνα Ούσοβα, για την αγάπη, εμπιστοσύνη και υποστήριξη που επέδειξαν.

Εξάλλου, αναντικατάστατοι συντελεστές της επιτυχίας της εν λόγω αποστολής, στους οποίους η Αμφικτυονία εκφράζει την ευγνωμοσύνη της και κάθε ένθερμη ευχαριστία, είναι, κατ’ αλφαβητική σειρά:

• η Αεροπορική Εταιρεία Turkish Airlines, και οι υπεύθυνοι του τμήματος πωλήσεων και διαφημίσεως αυτής, κ. Μπαλακάκη Ευφημία και κ. Μπουργκαζλή Φρύνη,

• ο κ. Βερβεσός Δημήτριος, πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος,

• η Βιοτεχνία Ελληνικών Παραδοσιακών Υποδημάτων και Τσαρουχιών του κ. Βέη Άρη,

• ο «ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΟΣ», Καφεκοπτεία Ελλάδος, και οι ιδιοκτήτες κ. Θεοδωρακόπουλος Γεώργιος, επιχειρηματίας, και κ. Πλέσσα- Θεοδωρακοπούλου Άννα, δικηγόρος,

• η κ. Γουβαλάρη Ζαχαρένια, ψυχολόγος και πρόεδρος της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Start Giving»,

• ο κ. Δαβράδος Νικόλαος, ιδρυτής και διευθυντής της επιχειρήσεως «Davrados Group»,

• η Εκδοτική Εταιρεία Παιγχνιδιών και Βιβλίων «ΔΕΣΥΛΛΑΣ- Desyllas Group», και οι υπεύθυνοι κ. Τζαφόλιας Χρήστος και κ. Πετρούλιας Γεώργιος,

• ο Εκδοτικός Οίκος ΕΑΡ, και οι υπεύθυνοι κ. Χατζής Αθανάσιος, κ. Μερκούρης Παναγιώτης και κ. Μποζοβίτης Σταύρος,

• ο Εκδοτικός Οίκος ΑΜΜΟΣ και οι υπεύθυνες κ. Δήμητρα Καρούσου και κ. Αικατερίνη Παπαδοπούλου,

• ο Εκδοτικός Οίκος ΚΥΠΡΗΣ,

• ο Εκδοτικός Οίκος ΣΩΤΗΡ,

• ο Εκδοτικός Οίκος ΦΩΣ και οι υπεύθυνοι κ. Γεώργιος και κ. Ζάμπουρας Χρήστος,

• τα Ελληνικά Ταχυδρομεία,

• η Εταιρεία Σημαιών, Λαβάρων και Μεταλλίων «ΦΡΙΞΟΥ ΚΟΚΚΩΝΗ», και οι ιδιοκτήτες κ. Άννα, κ. Έλενα, κ. Ηλίας και κ. Σοφία Κοκκώνη,

• το «ΙΔΡΥΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΖΗΣΗ» και οι υπεύθυνοι κ. Αικατερίνη Κώτση και κ. Περικλής Κώτσης,

• η κ. Καλατζή Μαρία, ζωγράφος και επιχειρηματίας,

• η Καλτσοβιομηχανία Κωνσταντίνου Πετράκη, και οι ιδιοκτήτες κ. Κωνσταντίνος και κ. Ελένη Πετράκη,

• η κ. Καραλή Κωνσταντίνα, επίσημη μεταφράστρια του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος,

• η κ. Καρανικόλα Παρασκευή, παιδαγωγός,

• το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού, το Τμήμα Στηρίξεως και Προβολής της Ελληνικής Γλώσσας και το Τμήμα Προσωπικού και Διοικητικής Μέριμνας, με υπευθύνους τον κ. Παναγιώτη Δαγκόπουλο και την κ. Νάντια Δημητριάδου,

• ο κ. Κορρέα Λίμα Ραφαήλ, θεολόγος,

• η κ. Κοσμίδη Ευρώπη, πολιτικός μηχανικός, ιδρύτρια της επιχειρήσεως «Eurocosm»,

• η κ. Κουρτέση Αθανασία- Νάνσυ, ιδιωτική υπάλληλος της Εταιρείας Gold Air,

• ο κ. Μαυρέλης Δημήτριος, πρόεδρος της Μη Κερδοσκοπικής Οργανώσεως «Με την Καρδιά μας»,

• η κ. Όβεσεν Χόεμ Κριστίν, παιδαγωγός και ιδιωτική υπάλληλος,

• οι κ. Παπαθανασίου Ασσιμόνε και Παπαθανασίου Κάρλος, επιχειρηματίες,

• η κ. Σπηλιάδου Πώλα, επιχειρηματίας,

• η κ. Στασινοπούλου Ειρήνη, συγγραφέας,

• ο κ. Τσολοζίδης Νικόλαος, ψυχολόγος,

• ο κ. Τσούκας Ευάγγελος, ιατρός, νευρολόγος, υπεύθυνος ηλεκτρονικής σελίδας Αμφικτυονίας,

• ο κ. Χατζηθεοδωρίδης Γεώργιος, επιχειρηματίας, και

• το Υπουργείο Τουριστικής Αναπτύξεως Ελλάδος, με υπευθύνους την κ. Φίλη Ελευθερία και κ. Φοράκη Ελένη, και ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού Ελλάδος, με υπεύθυνο τον κ. Χερχελετζή Ηλία.

Dr. Eleni G. Mantratzi
Supreme Court Lawyer
PhD Penal- Criminal Law, Democritus University of Thrace
LLM Civil Law, National and Kapodistrian University of Athens
Emmanouil Benaki 10, 105 64,
Athens, Greece
Tel: +30 210 321 54 92
Fax: +30 210 321 56 05
Mobile: +30 69 45 46 75 46
E-mail: eleni@elenimail.com

WWW: www.lawonline.gr