Αποσπάσματα από το Ημερολόγιο της Ελένης Μαντρατζή
«… e que não há tristeza que possa aguentar tanta alegria!» … διότι, δεν υπάρχει λύπη, που να μπορεί ν’ αντέξει τόση χαρά!
Έμοιαζε με σύναξη Αγίων˙ Άγιος Παύλος, São Paulo, Άγιος Βικέντιος, São Vicente, οι Άγιοι, Οs Santos, Αγιοτάτη Ακτογραμμή, Baixada Santista, Άγιος Πέτρος, São Pedro, κι οι υπόλοιποι Άγιοι, σε μία συλλογή από εικόνες και βιβλιαράκια Ακαθίστου Ύμνου, που μ’ επιμέλεια είχαν ετοιμάσει για εμάς ο κ. Χρήστος κι ο κ. Γιώργος, από το «Φως» της Αθήνας.
Κι ανεβαίνοντας την τελευταία ημέρα τα σκαλοπάτια του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Πέτρου, αναφώνησε γεμάτος από χαρά ο Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Σάντος Λίμα: «Ακούτε τις καμπάνες; Χτυπούν για εσάς! Τις κάναμε να χτυπήσουν για εσάς!» Θ’ αναστατωθεί όλη η Bras κι η Bresser γειτονιά, συμπλήρωσε συγκινημένος ο καθηγητής Ευστάθιος Τσώτσος. Και μαζί και με την κ. Αικατερίνη Δαρή, Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας, σφράγισαν και υπέγραψαν για εμάς τη Βίβλο στην πορτογαλική γλώσσα, με τίτλο «As crianças leem a Biblia– τα παιδιά διαβάζουν τη Βίβλο», ανανεώνοντας την υπόσχεση για επαναντάμωση εν ευθέτω χρόνω στην ίδια Ελληνική Κοινότητα και Ορθόδοξη Παροικία του Αγίου Παύλου.
… στιγμές που ήρθαν και πέρασαν σαν αστραπή, σ’ ένα τοπίο αχανές, από βαθύ χρώμα σταχτί, το ύψωμα του οποίου θύμιζε το πανοραμικό παρατηρητήριο της Λυγκηστίδος Φλώρινας, με μόνη διαφορά τη θέα στον Ατλαντικό Ωκεανό.
«… έρχομαι κάθε πρωί εδώ, για να αφήσω σπόρους από πορτοκαλί παπάγιες˙ τα πουλιά δεν ανησυχούν σαν τους ανθρώπους, ξέρουν πάντα ότι κάποιος καλόκαρδος προνοεί αθόρυβα για εκείνα˙ κι όσο ζούσε ο σύζυγός μου Ευάγγελος, τους αφήναμε και σπόρους από ρόδια γης ελληνικής…», ψιθύρισε με σοφία η κυρία Σάντρα Ντε Σα Παρασκευοπούλου.
Ένας μεγάλος κήπος τροπικός, καλυμμένος από το καπέλο του ηλίου- Chapeau do Sol, στολισμένος με χρώματα, γιρλάντες και σημαίες ελληνοβραζιλιανικές, άνοιξη σε χρώμα φθινοπώρου, κόκκινοι παπαγάλοι που σφύριζαν εξωτικά, κι άλλα τόσα πτηνά, με άγνωστα ονόματα και πρωτότυπη όψη, μάνγκο με γεύση ζαχαρένιας μαρμελάδας, όλα στην εντέλεια, την προσοχή, την πολυτέλεια! Πόση αναμονή και πόση προσμονή για τη χορογραφία αυτή, σε μία πίστα που έλαμπε από το φλογερό κόκκινο και μαύρο! Ανοίγοντας και κλείνοντας τα μάτια σου, δεν ήθελε πολύ να αισθανθείς ότι στον προορισμό μίας Ελλάδας τριακοσίων εξήντα πέντε ημερών- “Greece, a 365 days destination”, και άλλων δέκα χιλιάδων χιλιομέτρων, έμελλε τώρα να προστεθεί κι η Βραζιλία.
… Αξέχαστα όμορφες ημέρες και νύχτες, με ένθερμους πρωταγωνιστές όμορφους ανθρώπους, την κυρία Σάντρα, το Ριχάρδο, τη Δανάη Καλλιόπη, το Ροντρίγκο, απογόνους μιας Ύδρας μακρινής, σαν όνειρο που αφέθηκε στο χάρτη…
«… είμαι η τετάρτη στην οικογένεια με το όνομα Καλλιόπη˙ μου έδωσαν το όνομα της Ελληνίδας γιαγιάς μου, για να θυμάμαι την υποδειγματική καλοσύνη και προσφορά της στο νησί της Ύδρας, πριν και μετά τις σειρήνες του πολέμου…», είπε με ελληνοβραζιλιανική προφορά η Ντανιέλλα- Καλλιόπη, καθ’ ημάς Δανάη- Καλλιόπη Ντε Σα Παρασκευοπούλου.
Βροχή κι αχλύς, άνεμος απροσδιόριστος, λες και φυσούσε ίσα ίσα να ρίξει το καρτ ποστάλ της Καρυάτιδος και να κοπάσει πάλι. Λουκούμια πολύχρωμα, ελληνικός καφές φρεσκοτριμμένος και φλορεντίνες από το «Βραζιλιάνο», καστάνια Ντο Παρά, καστάνια Ντο Καζού, κάσιους και μακαντέμια, χαλβάς Μακεδονίας, μαστίχα Χίου, τσάι από φρούτα maracuja, και «isso e grego– αυτό είναι ελληνικό», κουραμπιεδάκια και κομπολόι από κεχριμπάρι μ’ ελληνική υπογραφή απ’ την κυρία Σαμιώτη, το χαμόγελο της νοσοκόμας Αδριάνας Λύρα, καρβουνάκια από κέδρο, ορχιδέα, νυχτολούλουδο, και Σύμη, Παρθενώνας, Σαντορίνη, Μετέωρα και Μέγας Αλέξανδρος, Άγιον Όρος, τίτλοι βιβλίων μιας ζωής «Μακεδονία, το μήλον της έριδος», «Άγιος Παΐσιος», «Έξω η γκρίνια, μέσα η χαρά», «Μικρά παιδιά- μεγάλοι ήρωες», «Κουταλάκια- πιρουνάκια», «Συγγνώμη, η λέξη δυνατή», και δίπλα να σιγοψήνεται ο φρέσκος σολωμός και τα palminhos στη φωτιά, με τον ασημίζοντα γάτο ν’ ακούει την τρομπέτα απ’ τον Ζορμπά the Greek, κουλουριασμένος δίπλα στις πινακίδες «Live your Myth in Greece– Ζήσε το Mύθο σου στην Ελλάδα»…
Υπερήφανοι ομογενείς, καθένας με μια ξεχωριστή κατάθεση ζωής και υστεροφημίας, με τον αείμνηστο Ευάγγελο Παρασκευόπουλο να διακρίθηκε ως ευεργέτης που απέτισε φόρο τιμής στην οικογένεια, τη ναυτιλία, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, τη στήριξη σε Έλληνες συμπατριώτες που έδρασαν στα πέραντα του κόσμου. Ήταν όλα όσα συνόψιζε η δήλωση του συναδέλφου του, Νίκου Καραγεωργιάδη, στα «πορτουγκέζικα», «não existe» ή «νο ρεζίστι», που δεν υπήρχε άλλος Ομογενής σαν τον Ευάγγελο, με όμοια πολύτιμη προσφορά στον τόπο.
«… δε γνώρισα στην ιστορία εικόνα μαρτυρικότερα νοσταλγική από τη θέα εκείνη του πλοίου που απέπλεε από το Σάντος για το επόμενο λιμάνι, με άγνωστο ορίζοντα επιστροφής για τον Έλληνα μπαμπά μας ναυτικό…», μονολόγησε με δάκρυα στα μάτια ο Ριχάρδος Ντε Σα Παρασκευόπουλος.
«… μολαταύτα, προοδεύσαμε, σπουδάσαμε, έχουμε σημείο αναφοράς την Ελλάδα και τον πολιτισμό της, είμαστε πλούσιοι σε δύο χώρες και οφείλουμε τον πλούτο αυτόν στις θυσίες των γονέων μας», είπε στην προσευχή του ο Ροντρίγκο Ντε Σα Παρασκευόπουλος, στο δείπνο της πρώτης νύχτας.
… Ώσπου, μας ένωσε εκείνο το απόγευμα το Αίθριο στον έβδομο όροφο της Περιφέρειας του Σάντος, με θέα το μεγαλύτερο ομώνυμο λιμάνι. Παρούσα και η κυρία Γιαννούλα Καρλατήρα του Προξενείου Σάντος, ορμώμενη από την Εύβοια και τη Χαλκίδα, η Ασσιμόνε και η Σάντρα Παπαθανασίου, με μέλι σπιτικό, από την πόλη Μαουά, η κυρία Φατιμά κι ο Καπετάο Γιώργος.
… κι έτσι, ο Άγιος Βικέντιος μετετράπη σε Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού, για όλους τους Έλληνες, Βραζιλιανούς και Φίλους του Ελληνισμού, άξιοι αντιπρόσωποι του οποίου στέφθηκαν οι Ελληνοβραζιλιανοί Ριχάρδος και Ροντρίγκο Ντε Σα Παρασκευόπουλος.
Στο θέαμα της μεγάλης επιγραφής «As cores do Brasil– Τα χρώματα της Βραζιλίας», κι ενόσω έβλεπα τον αποχαιρετισμό να πλησιάζει απειλητικά, το μόνο σίγουρο ήταν ότι όταν φέρεις την Ελλάδα μέσα σου, κάθε ένωση αποτελεί και μία αποστολή, με τρία αναπόσπαστα στοιχεία, τον άνθρωπο, το πάθος, το συναίσθημα.
… Shimbalaie, quando vejo o sol beijando o mar, και Σιμπαλαγιέ, όταν βλέπω τον ήλιο να φιλά τη θάλασσα… Και φύλαξε την Παναγία Παρθένο Προστάτιδα της Βραζιλίας- «Nossa Senhora Aparecida Padroeira do Brasil» σε μία σομόν θήκη, κι έφυγε βιαστικά, πριν προλάβει να ξημερώσει η μελαγχολία της επόμενης ημέρας…
Vamos morrer de nostalgia– θα πεθάνουμε από τη νοσταλγία, έως ότου επιστρέψουμε στο ίδιο μέρος, σε μία άλλη εποχή, με νέα χορωδία και βροχή στην ελληνοβραζιλιανική «Πινακοθήκη»!
Εγκάρδιες ευχαριστίες από ψυχής προς την Οικογένεια Ντε Σα Παρασκευόπουλου, και ειδικότερα, την κ. Σάντρα Ντε Σα Παρασκευοπούλου, παιδαγωγό, τον κ. Ριχάρδο Ντε Σα Παρασκευόπουλο, δικηγόρο, ψυχολόγο, επιχειρηματία, τον κ. Ροντρίγκο Ντε Σα Παρασκευόπουλο, επιστήμονα διοικήσεως επιχειρήσεων κι επιχειρηματία, την κ. Ντανιέλλα- Δανάη Καλλιόπη Ντε Σα Παρασκευοπούλου, ιατρό- λοιμωξιολόγο και τον κ. Μάρσιο Μέιρα, ιατρό- ακτινολόγο, για την άνευ ορίων υποδοχή, φιλοξενία και αγάπη σ’ ένα σπίτι που πλημμύριζε από χαρά, ευτυχία, δράση και Ελλάδα!
Συγχαρητήριες ευχές αποδίδονται στον Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο Σάντος Λίμα, που προΐσταται της Ορθοδόξου Παροικίας του Αγίου Παύλου της Βραζιλίας, τον καθηγητή ελληνιστικής ιστορίας, γλώσσας, πολιτισμού και θεολογίας, Δρα. Ευστάθιο Τσώτσο και την κ. Αικατερίνη Δαρή, Πρόεδρο της Ελληνικής Κοινότητας, που υψώνουν στα πέραντα της γης τη σημαία της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας, με κάθε τίμημα προσωπικού χρόνου και αναπολήσεως και διατηρήσεως των εθνικών παραδόσεων.
Θερμές ευχαριστίες για τη φιλάνθρωπη και φιλόστοργη υποστήριξη, πρωτοβουλία και προσφορά εκφράζω στους γονείς μου, Γεώργιο Μαντρατζή,, δικηγόρο και Ευθαλία Μαντρατζή, οικονομολόγο, στον κ. Ευάγγελο Τσούκα, νευρολόγο, στην Πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ελλάδα και τους εκπροσώπους της, κ. Άνα Λεονόρ Ντε Αλμέντρα Φρέιτας Καστέλο Μπράνκο, τον κ. Χριστόδουλο Κακούρη, τον κ. Χαράλαμπο Πέτσα, την κ. Μόνικα Ντε Μιράντα και την κ. Βαλεντίνα Ούσοβα, την κ. Παρασκευή Καρανικόλα- Χατζηστεφάνου, παιδαγωγό, τον κ. Αντώνη και την κ. Οριάνα από την Αεροπορική Εταιρεία Ita Airways, για την προσφορά του υπερβάρου, την κ. Ευφημία Μπαλακάκη και την κ. Φρύνη Μπουργκαζλή, ιδιωτικές υπαλλήλους της Αεροπορικής Εταιρείας Turkish Airlines, για την παντοτινή στήριξη στον ένα σκοπό, τον Εκδοτικό Οίκο «Έαρ» και τους υπευθύνους κ. Αθανάσιο Χατζή, τον κ. Σταύρο Μποζοβίτη, τον κ. Θεόδωρο Χαλκιόπουλο και τον κ. Παναγιώτη Μερκούρη, για το υλικό σε πολύτιμα ελληνικά βιβλία, τα Καφεκοπτεία «Ο Βραζιλιάνος» και την κ. Άννα Πλέσσα Θεοδωρακοπούλου και τον κ. Γεώργιο Θεοδωρακόπουλο, για τα εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα, εδέσματα και παρασκευάσματα σε είδη καφέ, γλυκών και ξηρών καρπών, το Τμήμα Στηρίξεως και Προβολής της Ελληνικής Γλώσσας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού της Ελλάδος και τον υπεύθυνο κ. Παναγιώτη Δαγκόπουλο, για τη φημισμένη διδακτική μέθοδο εκμαθήσεως της ελληνικής γλώσσας «Κλικ στα Ελληνικά», το Βιβλιοπωλείο «Φως» και τον κ. Χρήστο Ζάμπουρα και κ. Γεώργιο Καραΐσκο, για το θρησκευτικό υλικό σε εικόνες και θρησκευτικά βιβλία, την Επιχείρηση Σημαιών και Λαβάρων «Κοκκώνης» και τους υπευθύνους κ. Σοφία, κ. Άννα, κ. Ελένη και κ. Ηλία Κοκκώνη, για το υλικό σε ελληνικές και βραζιλιανικές σημαίες, τον κ. Σταμάτιο Μπιτσίκο, ηχολήπτη, για την ελληνοβραζιλιανική μουσική σύνθεση, την κ. Ευαγγελία Μωραΐτη Μπουκουβάλα, εκπρόσωπο της εταιρείας αρωμάτων Frederic Malle, την κ. Ελένη Παρασκευοπούλου, υπεύθυνη του ταξιδιωτικού γραφείου Look Travel, τον κ. Αθανάσιο Φρέτζο, ελεύθερο επαγγελματία, και τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού του Υπουργείου Τουρισμού της Ελλάδος και την κ. Ελευθερία Φίλη, την κ. Ελένη Φοράκη και τον κ. Ηλία Χερχελετζή, διαβιβάζοντας παράλληλα, ειλικρινείς συλλυπητήριες ευχές στην οικογένεια και συναδέλφους της Δέσποινας Τζήμα, υπαλλήλου του Ε.Ο.Τ., που πάντοτε προμήθευε πρόθυμα την Αμφικτυονία με υλικό προβολής του Ελληνισμού.
Dr. Eleni G. Mantratzi
Supreme Court Lawyer
PhD Penal- Criminal Law, Democritus University of Thrace
LLM Civil Law, National and Kapodistrian University of Athens
Emmanouil Benaki 10, 105 64,
Athens, Greece
Tel: +30 210 321 54 92
Fax: +30 210 321 56 05
Mobile: +30 69 45 46 75 46
E-mail: eleni@elenimail.com
WWW: www.lawonline.gr